podstępnie będzie mógł ją nam odebrać. Gdy wpadł w ręce Fryderyka, oczywiście powiedział mu, co się wydarzyło. I obydwaj tej nocy usiłowali wykraść puszkę z namiotu chłopców...<br>Urwałem. Wydawało mi się, że za kratą w oknie grobowca mignęła mi czyjaś twarz.<br>- Tam... tam... - wyjąkałem. - Ktoś tam jest i podsłuchuje... Zenobia, doktor, chłopcy, Kasia i Hilda porwali się ze swoich miejsc i rzucili się w stronę mauzoleum. Ale ci, co się w nim kryli, uprzedzili ich. Zanim chłopcy dobiegli do grobowca, usłyszałem skrzyp drzwi i dwa cienie przepadły we mgle.<br>- Trzymaj! Łap ich! - krzyczeli chłopcy.<br>Rozpoczęła się teraz szaleńcza gonitwa po stoku