swoich możliwości i dobrowolnie poddaje się bezwładności materii, z którą jest złączona.<br> Tu właśnie rodzi się pojęcie duchowej ewolucji i moralności. Duchowa ewolucja człowieka zależy od niego samego. To, co jest zgodne z tą ewolucją, jest moralne; to, co ją hamuje, jest niemoralne. W tym miejscu bardzo pięknie można wykorzystać doktrynę o kreacjonizmie ewolucyjnym: człowiek został stworzony przez Boga, ale został stworzony w stanie niegotowym. Wysiłek włożony przez człowieka w swoją duchową ewolucję jest udziałem we własnym tworzeniu. Ewolucja jest dalszym ciągiem kreacji.<br> Ale ewolucja duchowa rzadko, i tylko przez krótkie okresy, odbywa się liniowo, po prostej gładko wznoszącej się ku