ujmuje ich strategie w pięć podstawowych zasad organizacyjnych:<br>wzmocnienie centrum sterującego, rozszerzenie powiązań z otoczeniem,<br>zróżnicowanie źródeł finansowania, pobudzenie jednostek podstawowych i<br>ożywienie kultury przedsiębiorczości.<br>Tradycyjnie piętą Achillesową uniwersytetów była słaba samosterowność. Gdy<br>ich struktura stała się bardziej rozbudowana, a tempo zmian coraz większe,<br>słabość ta zaczęła być jeszcze bardziej dokuczliwa. Uniwersytety o długiej<br>tradycji lub uczelnie kształcące elity, jak francuskie Grand Ecolles, mogą<br>dłużej niż inne polegać na reputacji lub politycznej sile przebicia.<br>Uczelnie młode, które nie zyskały jeszcze renomy i działają na prowincji,<br>muszą się jednak nauczyć szybszego reagowania na zmiany i stać się<br>bardziej elastyczne. Warunkiem takiej transformacji