Phantom'a" z lewego skrzydła na prawe by szarpnąć go czasem ku wyższym w jakimś miejscu chmurom i ponownie znurkować w dół gdy nie pozwalały swobodnie obserwować uciekającą ku tyłowi powierzchnię ziemi. Pod nim w wąskich dolinach rozciągały się pojawiające się znienacka małe wioski. Czasem ich obecności można się było tylko domyślać po prostokątnych goliznach niegdyś pewno pracowicie uprawianej, mokrej gleby. Czasem były to jakieś rozległe karczowiska ze zwalonymi na ziemię, brązowymi pniami. Przejrzał jeszcze starannie szeroki pas grabiny po drugiej stronie czarno-żółtego pola ale i tam oblicze oglądanego w pędzie krajobrazu nie uległo zmianie: pozostało zmięte, szklisto odległe, jakby nie