było dla dworskich, przodek mających przed gromadą, dla służby i oficjalistów postrojonych odświętnie, dla ekonomów, karbowych i leśnych, dla strażników i wszelakiej czeladzi pańskiej. Luźniej się tam widziało i przestronniej, toż i ludzie byli okazalsi a roślejsi, a pewniejsi siebie; zwłaszcza tacy, co książki do modlenia trzymali w rękach.<br>&lt;page nr=134&gt; A dopieroż w cieniu przytulnym i chłodnym, najbliżej ołtarzowych, kobiercem zasłanych stopni, pod ścianą, zasiadła w kolatorskich ławkach obywatelstwo: dziedzic miejscowy, pan Brzostowski z familią bardzo liczną, a dalej pan Magnuski z Dzierążni, dzierżawca, pan Czerwiński ze Słupnej, dziedzic, pan Czartkowski z córką tudzież z obiema ciotkami, pułkownik Oborski, staruszek pan Wężyk