Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Kajetanem Koźmianem, dependentem u Józefa Podhorodeńskiego. Młodych ludzi zbliżyła „żywość charakteru, jednakowa żądza oświecenia i nauki, jednakowy smak i skłonność do poezji, jeden wstręt do prawnictwa". Nadchodzi rok 1789 i Feliński, „dogadzając własnym oraz matki życzeniom", wyjeżdża wraz z Czackim do Warszawy.
Wiezie do stolicy cały swój ówczesny dorobek pisarski. W Oznajmieniu o wydać się mającym dziele pod tytułem „Pisma własne i przekładania wierszem" Alojzego Felińskiego pisze, że od pierwszej młodości czytał „z zapałem" teksty współczesnych poetów i wcześnie zaczął pisać. Wkrótce po wyjściu ze szkoły dąbrowickiej powstać miała poetycko dość jeszcze chropawa wierszowana przeróbka opowiastki Woltera
Kajetanem Koźmianem, dependentem u Józefa Podhorodeńskiego. Młodych ludzi zbliżyła &#132;żywość charakteru, jednakowa żądza oświecenia i nauki, jednakowy smak i skłonność do poezji, jeden wstręt do prawnictwa". Nadchodzi rok 1789 i Feliński, &#132;dogadzając własnym oraz matki życzeniom", wyjeżdża wraz z Czackim do Warszawy.<br> Wiezie do stolicy cały swój ówczesny dorobek pisarski. W Oznajmieniu o wydać się mającym dziele pod tytułem &#132;Pisma własne i przekładania wierszem" Alojzego Felińskiego pisze, że od pierwszej młodości czytał &#132;z zapałem" teksty współczesnych poetów i wcześnie zaczął pisać. Wkrótce po wyjściu ze szkoły dąbrowickiej powstać miała poetycko dość jeszcze chropawa wierszowana przeróbka opowiastki Woltera
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego