mierze atutami nie dającymi się przecenić. Inna rzecz czy możliwości te emigracja wykorzystuje w sposób właściwy, można mieć co do tego liczne wątpliwości, wystarczy zapytać jaką wiedzę o Polsce wniosła emigracja do kultury państw osiedlenia. Ale poza wszystkim jest faktem, że rodzaje pisarstwa, o których mówiłem przed chwilą zajmują w dorobku emigracji ilościowo i jakościowo miejsce na tyle eksponowane, że narzuca ono konieczność odmiennego, niż w wypadku literatury powstającej w kraju, rysowania schematu<br>wewnętrznych proporcji. I tylko o uchwycenie tych właściwych<br>proporcji mi chodzi. Nie przeszkadza to jednak temu, że jako historyk literatury zainteresowany jestem badawczo przede wszystkim dziełami &lt;hi rend="italic"&gt; stricte&lt;/&gt; artystycznymi