na czele - za uwięzionymi muzykami rockowymi. 20 lat później ci sami muzycy zagrali podczas obchodów rocznicy Karty na praskim Hradzie; autor tych słów miał zaszczyt obijać się tam w rytmie psychodelii o ściągających w tańcu marynarki czeskich eksdysydentów, a wówczas już ministrów i dyplomatów. Nawet jeśli ich talenty polityczne nie dorównywały tanecznym (w każdym razie tak zdecydowali wyborcy), to dzięki zdjęciom, które poszły w świat, mit havlowskiej Pragi - miasta artystów u władzy - udało się podtrzymać na kolejne lata.<br>Czesi są bowiem mistrzami autokreacji: podczas ostatniej wojny przekonali świat, że najokrutniejszą niemiecką zbrodnią wobec ludności cywilnej była zagłada wsi Lidice. To właśnie