i wiersze, i brzoskwinie,<br>to przykro, lecz cóż płacz pomoże,<br>Obywatelu Redaktorze.<br><br>A jednak żal. Odejść niełatwo.<br>Taak. Kończę wiersz ten ze łzą w oku.<br>Lecz może, dzięki mym kontaktom,<br>będę aniołkiem na obłoku?<br>Cóż, człowiek fruwa tak, jak może,<br>Obywatelu Redaktorze.<br><br>1946&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;ZACZAROWANA DOROŻKA&lt;/&gt;<br><br>Natalii -<br>która jest latarnią<br>zaczarowanej dorożki<br><br>I<br>&lt;tit&gt;ALLEGRO&lt;/&gt;<br><br>Zapytajcie Artura,<br>daję słowo: nie kłamię,<br>ale było jak ulał<br>sześć słów w tym telegramie:<br>ZACZAROWANA DOROŻKA<br>ZACZAROWANY DOROŻKARZ<br>ZACZAROWANY KOŃ.<br><br>Cóż, według Ben Alego,<br>czarnomistrza Krakowa,<br>"to nie jest nic takiego<br>dorożkę zaczarować,<br><br>dosyć fiakrowi w oczy<br>błysnąć specjalną broszką<br>i jużeś zauroczył<br>dorożkarza z dorożką,<br><br>ale