547 str.) spowodowany "skazaniem" autora na śmierć przez Chomejniego plus ostrożność (nazwijmy to tak...) wydawców i księgarzy europejskich sprawiają, że dyskusja o tej książce toczy się przeważnie w próżni, tzn. bez znajomości jej zawartości. Żeby trochę temu zaradzić, chcę się podzielić z czytelnikami Kultury wrażeniami i obserwacjami poczynionymi w trakcie dość uważnej lektury tego utworu*. Zacznijmy od streszczenia, przeplatanego z konieczności objaśnieniami typu orientalistycznego i ogólnego. Powieść należy do gatunku określanego pretensjonalnie jako magiczny realizm, a spopularyzowanego przez literaturę południowo-amerykańską (Marquez, Cortazar i ich niezliczeni naśladowcy). Polega to na połączeniu tradycyjnej XIX-wiecznej powieści typu dickensowskiego z fantastyką, czyli włączeniem