stracą siły żywotnej; byłoby<br><br>&lt;page nr=204&gt; jednak grubą przesadą żądać od czytelnika polskiego - nie mówiąc o obcym - aby zachwycał się całością.<br>Szewczenko stosował słownictwo i rytm pieśni ludowej do poematów o szerokim oddechu epickim i dydaktyczno-historiozoficznym. Był to błąd artystyczny,.który musiał zemścić się. Nie kiedy instynkt poetycki zdobywał się na dostateczną prężność, aby wyjść z takiej próby zwycięsko. W "Hamaliji" pisarz zastosował rytmy ludowe tam i tylko tam, gdzie tego wymagała sytuacja, w innych partiach poematu potrafił wyjść poza ludowość i tam właśnie zdobył się na najlepsze osiągnięcia. Sądzę, że "Hamalija", przełożony adekwatnie, wytrzyma porównanie z najlepszym romantycznym utworem poetyckim tego