pewnością błędna z tego punktu widzenia jest teoria 'oświecenia <br>nagłego' i 'praktyki stopniowej' (chiń. dunwu jianxiu; jap. tongo zenshu), <br>która występuje w naukach Heze Shenhui (jap. Kataku Jinne, 686-760). <br>Niestety znamy ją jedynie ze źródeł pośrednich, a mianowicie z krytycznej <br>relacji Zongmi (780-841). Według tego stanowiska adept najpierw dostępuje <br>'oświecenia wstępnego' (chiń. kaiwu; jap. kaigo), które jest nagłe, a następnie <br>&lt;page nr=138&gt;<br>musi je pogłębić dzięki stopniowej praktyce. 'Oświecenie wstępne' nie jest <br>rezultatem jakiejkolwiek praktyki i polega na nagłym uświadomieniu sobie, iż <br>każdy ma 'naturę buddy', jednak dopiero usilna, stopniowa praktyka pozwala <br>na ostateczne jej urzeczywistnienie. <br>Właśnie w kontekście krytyki 'praktyki