długoterminową równowagę konkurencyjnej gospodarki rynkowej.<br>W systemie planowym kierownictwo polityczne ustanawia ogólne wytyczne produkcji. Decyzje kierownictwa dotyczącą proporcji produkcji A i B przedstawimy w postaci tzw. promienia Kantorowicza Na rys.1 i w następnych promień Kantorowicza jest pokazany jako OR. Jeśli władzom zależy na jak najwyższej produkcji, przy utrzymaniu decyzji dotyczących asortymentu, to optimum polityczne leży w punkcie przecięcia promienia Kantorowicza i krzywej możliwości produkcji. Definiując: &lt;gap&gt;, gdzie &lt;gap&gt; jest asortymentem odpowiadającym decyzjom politycznym, otrzymujemy mirę napięcia planu. Im większa rozpiętość między asortymentem dyktowanym przez rynek a asortymentem odpowiadającym planowi, tym bardziej napięty jest plan i tym wyższa wartość. Jeśli proporcje planowane nie