i całkowicie fikcyjnych, występujących jako narratorzy jego krótkich historyjek. Są to ludzie w różnym wieku, rozmaitych zawodów, mają zróżnicowane poglądy i doświadczenia, mówią tu zarówno ofiary, jak i kaci.<br>To połączenie daje poczucie pełni obrazu, choć tworzy się on z tak drobnych fragmentów. Doceniam mistrzostwo Grassa, który na przykład w dowcipnym opisie oglądania w więzieniu przez NRD-owskiego szpiega Guillaume'a słynnego meczu Niemcy-Niemcy (wschodnie i zachodnie) wydobywa błazeństwo zawarte w dramatycznym fakcie tego historycznego podziału oraz sportowo-ideowego rozdarcia kibica. Niezrównana jest także scena, w której dwaj Niemcy kombinują, jak w NRD zdobyć zimowe opony do samochodu i równocześnie w