które piekły od nie wypłakanych łez, ze <br>skupioną uwagą, nosząca swój płacz jak kruche <br>naczynie, którego nie wolno rozbić. <br><br>Poznałam teraz w całej rozciągłości znaczenie <br>wyrazu - tęsknota. Bo dawniej wymawiałam ten wyraz i czytałam <br>go, i nawet pisałam w ćwiczeniach tylko tak, nie rozumiejąc <br>właściwej jego treści. <br><br>I dopiero teraz dowiedziałam się, że "tęsknota" <br>to nie jest ani smutek, ani przykrość, tylko głuchy, ciągły, <br>nie ustający ani na chwilę ból. <br><br>Wstaje się, a ten ból już jest. Kładzie się <br>spać, ale on jest jeszcze. <br><br>Je się, uczy, bawi, czyta, rozmawia, chodzi na spacer, płacze <br>i nawet śmieje, ale on jest ciągle