lokalowe. Niewielka chałupa przy Krupówkach była niewystarczająca. Już jesienią roku 1889, po śmierci Chałubińskiego jego spadkobiercy ofiarowali Towarzystwu parcelę przy ulicy Chałubińskiego, na której w ciągu trzech lat wzniesiono nową siedzibę muzeum. Otwarty, znowu w lipcu, 1892 roku nowy gmach był budynkiem drewnianym, parterowym przyozdobionym później wieżą meteorologiczną. Z inicjatywy dr Baranowskiego muzeum prowadziło bowiem także obserwacje i pomiary. Kustoszem został Walenty Staszel, pierwszy nauczyciel domowy Stanisława Ignacego Witkiewicza.<br>Ten nieistniejący już budynek służył Muzeum Tatrzańskiemu przez trzydzieści lat. Nie był wymarzoną siedzibą, szybko zaczęło brakować miejsca dla nowych zbiorów, obawiano się także o ich bezpieczeństwo, zwłaszcza po pożarze Dworca Tatrzańskiego