uważa się ich za zbyt małych i zbyt nieinteligentnych. <br> Wróćmy jednak do dziwnej i przejmującej osoby Juliana Sorel. Julian w walce ze społeczeństwem ginie, bo nie umie utrzymać się w roli chłodnego i wyrachowanego gracza. Jest to natura z szerokim gestem, podlegająca gwałtownym namiętnościom. Jeżeli "zimny drań" Rastignac i "zimny drań" Vautrin u Balzaca dochodzą do najwyższych zaszczytów, dzieje się to dzięki temu, że Balzac nie użycza swym bohaterom pełnego poparcia, podczas gdy Julian Sorel jest alter ego Stendhala i jest wyposażony w zalety, które zadecydowały o życiowym niepowodzeniu autora. Na zalety te nie ma miejsca w tzw. obłudnej gromadzie karłów