i cieszyłam ją, że nie słyszy tych słów poza sobą, tylko w sobie - w skroniach, w żyłach, w gardle... "Wróciłam" - szumiały myśli.<br>- Wszystko jest we mnie. Tu tętno Michała w mojej piersi... jego ciepło w sercu... &lt;gap&gt; Michał cały jest we mnie!<br>Myśli zacichły, wargi rozciągnęły się w uśmiech, wielki śmiertelny dreszcz rozkoszy poraził ciało Róży.<br>Zastukano. Weszła Janina.<br>- Czy podać herbatę?<br>Zbliżyła się do łóżka, odskoczyła, wołając:<br>&lt;page nr=201&gt; - Proszę prędzej, proszę!<br>Wpadli oboje Strawscy. Róża - wyciągnięta sztywna, upiorna w blasku żarówek - płakała z uśmiechem okropniejszym od rany.<br>21<br>Paweł mruknął zza ściany, kiedy Marta - zmęczona kinem - mijała hall.<br>- Która to godzina? Tłucz