już od pół roku jestem w Akademii pana Kleksa. W domu <br>nic mi się nigdy nie udawało. Zawsze spóźniałem <br>się do szkoły, nigdy nie zdążyłem odrobić <br>lekcji i miałem gliniane ręce. Wszystko upuszczałem <br>na podłogę i tłukłem, a szklanki i spodki na <br>sam mój widok pękały i rozlatywały się w drobne <br>kawałki, zanim jeszcze zdążyłem ich dotknąć. <br><br>Nie znosiłem krupniku i marchewki, a właśnie codziennie <br>dostawałem na obiad krupnik i marchewkę, bo to pożywne <br>i zdrowe. Kiedy na domiar złego oblałem atramentem parę <br>spodni, obrus i nowy kostium mamy, rodzice postanowili wysłać <br>mnie na naukę i wychowanie do pana Kleksa. Akademia