wpływem Marcelego Handelsmana Jobert postanowił przedrzeć się przez gąszcz dokumentów i błędnych prac, dotyczących Komisji Edukacji Narodowej. Temat był (trudny, pole badań zachwaszczone, ale koleżeński klimat jaki wytworzył się dokoła pracy Joberta był wielką pomocą. Po 3 latach Jobert przeniesiony został na 3 lata do Wiedeńskiego Instytutu Francuskiego. Zaczął pisać drobne referaty o francuskich współpracownikach Komisji i o polskiej korespondencji rodaka z Grerroble, Condillaca, którą w efekcie wydał. Wreszcie, borykając się z brakiem literatury polskiej we Francji, pracę ukończył i ogłosił w 1941. Ukazała się ona jako teza doktorska. Drukowano ją w <orig>zonie</> okupowanej, a obrona pracy miała się odbyć w