wymknął się z domu kuchennymi drzwiami i przelazłszy tak mizerny mur chiński, jakim jest płot, dał nurka w zarośla.<br>Profesor pozostał z Wandzią, aby raz jeszcze odbyć przegląd przygód Adasia. Nie wymawiał zwykłych słów, lecz je sadził jak wyniosłe cyprysy, każde bowiem było wykrzyknikiem, wykrzyknik zaś przypomina kształtem to strzeliste drzewo.<br>- Dzielny chłopiec! - tak wołał. - Mądra ryba!... I wszystko dla nas!... Dla obcych!... Mogli mu tam łeb ukręcić, a on nic! Nowe pokolenie! Odważne pokolenie &lt;page nr=205&gt;!<br>Spojrzał na dziewczynę z nagłym zajęciem i zapytał, zdumiony:<br>- A ty czemu płaczesz jak głupia?<br>- A skąd ja mogę wiedzieć, dlaczego płaczę? - rzekła Wandzia oblewając słowa