i dewiz pt. Emblematum liber ułożony w ten sposób, że po tytułowym haśle (lemma) następował rysunek, a po nim epigram, w którym autor komentował i rozwijał sens rysunku. Emblematyka zdobyła szybko ogromną popularność; z czasem (na przełomie XVI i XVII w.) poświęcono jej sporo prac teoretycznych. Jej popularność wynikała z ducha myślenia alegorycznego i z dążeń integracyjnych w dziedzinie sztuk; emblematyka łączyła literaturę z plastyką - była malowaną poezją i pisanym malarstwem. A przy tym z natury swej lapidarności stanowiła dogodne narzędzie formułowania dy<br>rektyw moralnych, religijnych, obyczajowych czy politycznych.<br>Pokrewnym zjawiskiem była ikonologia, teoria posługiwania się obrazem dla ilustrowania nazw pojęć