kameralność kontrastem podkreśla okrucieństwo sceny zamurowywania pazia. W przestrzeń zamku - czy będzie nią mroczna komnata, czy jasno oświecona sala zamkowa - są wpisane zło i zbrodnia.<br>Duch zamku jest złowieszczy - bo jest on naraz symbolem władzy, walki o władzę, i statycznej trwałości, górującej nad ulotnym życiem człowieka. Stąd jego moc, osobliwie "duchowa" potęga. Człowiek nie zmieni jego istoty, a zamek może sprzyjać wyzwalaniu się zbrodniczych namiętności ludzkich. Mimo że jest dziełem człowieka, okazuje charakter całkiem niezależny.<br>Cechy zamku tym mocniej ważą na fabule i tym bardziej podkreślają rangę scenografii, że ujawniają się w tekście głównym stopniowo. Więcej niż z didaskaliów można się