się w chrześcijaństwie w końcu III w. Niektórzy badacze na podstawie pewnych analogii języka starali się doszukiwać inspiracji monastycyzmu chrześcijańskiego u neoplatończyków, którzy przeciwstawiając materię duchowi (dualizm metafizyczny), postulowali wyzwolenie się człowieka z ciała i ze wszystkiego, co łączyło się ze sprawami materialnymi. W związku z tym trzeba podkreślić, że duchowi prekursorzy mnichów chrześcijańskich końca III w. wywodzą się ściśle z biblijnej tradycji. Nowsze badania wykazują, iż formy życia wspólnego, pozostającego w separacji od ogółu ludności, istniały już w łonie judaizmu. Stawiały sobie za cel ascezę i oczekiwanie na królestwo niebieskie - mesjańskie. Nie ulega wątpliwości, że pierwotny chrystianizm rekrutował się w