XIX wieku, kiedy to rozbudowały się muzyki skrzypcowo-basowe. Wśród tych, którzy pozostali wierni staremu instrumentowi, należy wymienić Stanisława Budza Mroza z Budzowego Wierchu, Jana Gąsienicę Gładczana, Jonka Dudasa z Gładkiego czy Walkosza z Olczy zwanego Socką, który - jak wieść niesie - nawet jadąc konno w górę na halę - grał na dudach. - Na Gładkiem przydomek Dudas zachował się do dnia dzisiejszego. Gąsienica Gładczan otrzymał go w związku z tym, że grał na dudach. Kiedyś dudziarz zastępował kapelę, tak jak dziś akordeonista. Co prawda, dudy były prostym instrumentem, lecz muzykant głośno tupał w rytm. Za podkład perkusyjny czasem służył kij lub dyle. Później