nie rozproszonych jeszcze przez coraz mocniej świecące tutaj w górze słońce. z lewej leżało malownicze Daraj. Za prawą burtą dostrzegli przytulone do granicy z Tunezją, Ghadamis. Już byli pewni, że lecą właściwym kursem i że za moment z lewej strony ukaże się Murzuk. Do rejonu rozpoznania pozostało zaledwie cztery minuty dwadzieścia trzy sekundy.<br>Z wysokości 30 000 stóp pustynia wyglądała jak szara, jednostajna równina. Dalekie zbocza Gór Tibesti były mocno rdzawe. Po dalszych dwóch minutach lotu kolor szary przeszedł w żółty. Wydawało się, że pustynia zdeptana została raz przy razie przez olbrzymie stado, które pozostawiło za sobą tysiące śladów kopyt. Domyślali się