ale nie w Paryżu. Legendarne &lt;orig&gt;megaprodukcje&lt;/&gt; "&lt;name type="tit"&gt;Cats&lt;/&gt;" oraz "&lt;name type="tit"&gt;Nędznicy&lt;/&gt;" (zresztą autorstwa Francuzów), grane przez wiele lat w Londynie i na &lt;name type="place"&gt;Broadwayu&lt;/&gt;, utrzymały się nad Sekwaną tylko kilka miesięcy. Ten brak entuzjazmu zakończył się wraz z pojawieniem się "&lt;name type="tit"&gt;Notre Dame de Paris&lt;/&gt;". Dla sprawiedliwości trzeba jednak wspomnieć, że właśnie w Paryżu dwadzieścia lat temu swój wielki sukces świętowała futurystyczna opera rockowa "&lt;name type="tit"&gt;Starmania&lt;/&gt;" (współautorem jest również &lt;name type="person"&gt;Luc Plamondon&lt;/&gt;), którą obejrzało 5 milionów widzów.<br>Korzystając z popularności "&lt;name type="tit"&gt;Notre Dame de Paris&lt;/&gt;", nowe spektakle próbują skopiować receptę na sukces: temat zaczerpnięty z literatury, miłość, młodzi i atrakcyjni odtwórcy ról, proste piosenki wydane na płycie na