jest rozumieć, widzieć jasno to bogactwo linii melodycznych, o którym mówił Tata, tę wielogłosowość mimo pozornej homofonii. Jest w tej balladzie coś z Bacha, i to właśnie muszę wydobyć. Robota - gigant. <br>Andrzeja się już nie boję ani nikogo z naszych, ale przecież przyjdą inni. Podobno będzie około dziewięćdziesięciu. Wśród nich dwudziestu trzech laureatów innych konkursów. I aż siedmiu - zdobywców pierwszych nagród! Nie w kij dmuchał! Często ogarnia mnie panika. Że jestem zimny, drętwy. Że nic nie umiem powiedzieć od siebie. Że wszystko jest do chrzanu. To zaczyna być tak, jak z tremą przed ważnym koncertem. Niepokój pojawia się dużo wcześniej. Robię się