fantazji. Piękne przykłady takiej tendencji można znaleźć u najbardziej znanych - w prozie Süskindówny Olgi Tokarczuk czy też eterycznej jak kwiat Magdaleny Tulli, zdecydowanej <orig>italocalvinistki</> etc. Nie chcę przez to powiedzieć, że wymienione autorki nie zasługują na laury. Uważam jednak, że lekceważą one swój talent. Sytuacja kobiet w Polsce jest bowiem dwuznaczna - z jednej strony karesy i szarmancja mężczyzn, z drugiej zaś - wręby na paskach po kolejnym odstrzale "sarenek". Wszyscy tak robią, nie łudźmy się. Tej nienawiści i zgorzknienia Polek w tekstach nie widać. Polki boją się mężczyzn, bo są od nich zależne, a kultura uczy je uległości. Nieliczne kwiaty buntu - między