zasadniczo gdy powstały metody analizy układów nieliniowych, poznano i opracowano kilka interesujących przykładów i przełamano trudności stanowiące przeszkodę w badaniach tego typu. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych zaczęła się moda na odkrywanie, opisywanie i przewidywanie działania najrozmaitszych układów chaotycznych, występujących w prawie wszystkich dziedzinach nauk przyrodniczych. Okazało się, że układy dynamiczne o bogatym repertuarze zachowań występują powszechnie, nawet tam, gdzie trudno było się ich spodziewać, na przykład wśród układów bardzo prostych, złożonych z dwóch składników. <br>Chyba najprostszym - z punktu widzenia dynamiki - układem jest jedno ciało poruszające się w polu grawitacyjnym. Sądzę, że czytelnik przyzwyczajony do harmonii naszego układu planetarnego, stanowiącego jeden