określona jest przez kontrast pola wewnętrznego znaku z obrysem zewnętrznym. Układ znajduje się w chwiejnej równowadze. Zależniej od warunków percepcji oraz predyspozycji odbiorcy w pierwszej kolejności identyfikowane są litery obrysu lub litera określana przez wewnętrzny kontur obrysu. Wymusza to na odbiorcy określenie pełnego kształtu struktury wizualnej znaku . Nadanie percepcji znaku dynamicznego charakteru sprzyja trwalszemu zapamiętywaniu oraz eliminuje ryzyko biernego odczytu. Stałe określenie kolejności identyfikacji poszczególnych liter oraz ich jednoczesna identyfikacja nie jest możliwa ze względu na dominację w trakcie spostrzegania znaku jednego z jego elementów: obrysu lub pola wewnętrznego. Konstrukcja znaku uwzględnia także wpływ czynników sytuacyjnych na spostrzeganie znaku. Na przykład