i Karol IV (1322­1328), panujący kolejno po sobie, nie pozostawili żyjącego potomstwa męskiego. Z chwilą więc śmierci ostatniego z nich wyłonił się problem natury dynastycznej, komu ma przypaść korona, czy męskiemu potomkowi ich siostry Izabeli, wdowy po Edwardzie II angielskim, czy też przedstawicielowi linii męskiej, reprezentowanej przez młodszą gałąź dynastii wywodzącej się od brata Filipa Pięknego - Karola Walezjusza. Ten ostatni pogląd, poparty przez legistów autorytetem prawa salickiego wykluczającego kobiety od dziedziczenia ziemi, zwyciężył i - wbrew uprawnieniom Edwarda III, króla Anglii - korona francuska przypadła synowi Karola Walezjusza - Filipowi VI. Decyzja powyższa, która w osiem lat później została uznana za oficjalną przyczynę