Burgundii. Przyczyną jego rozrostu stał się zainicjowany przez Karola V ożenek Filipa Śmiałego z dziedziczką hrabstwa Flandrii. Nie wzmocnił on jednak, jak sobie król tego życzył, wpływów francuskich na północy, lecz wciągnął książąt burgundzkich w orbitę tradycyjnej polityki flandryjskiej i zbliżył ich w ten sposób do Anglii. Dzięki zręcznej taktyce dynastycznej udało się im następnie rozszerzyć swoje posiadłości północne na Brabancję, uzyskać zwierzchnictwo nad Holandią i nabyć Luksemburg.<br>Władcy tego rozległego księstwa prowadzili własną politykę, sprzeczną niekiedy z interesami monarchii francuskiej. W trosce o nadanie swym posiadłościom charakteru suwerennego państwa dążyli do wyemancypowania się spod zależności lennej od Francji na zachodzie