oraz nowej formy wielomianu uogólnionego. <br>Metoda najmniejszych kwadratów jest najczęściej stosowaną metodą aproksymacji, zapewniającą dobre przybliżenie aproksymowanej funkcji wielomianem dowolnego stopnia. Cechą charakterystyczną tej metody jest to, że przybliżana funkcja zadana jest zbiorem dyskretnych wartości, obarczonych często błędami pomiarowymi. Zagadnienie aproksymacji średniokwadratowej można wówczas sformułować następująco: <br>Rozważamy funkcję określoną na dyskretnym zbiorze argumentów &lt;gap&gt; &lt;gap&gt; - przestrzeń liniowa unormowana), &lt;gap&gt;. Poszukujemy taką funkcję &lt;gap&gt; o z góry zadanej postaci, aby wskaźnik jakości:<br>&lt;gap&gt;<br>osiągnął wartość minimalną. Jeżeli teraz założymy, że funkcja &lt;gap&gt; zadana jest w postaci tzw. wielomianu uogólnionego w przestrzeni &lt;gap&gt;:<br>&lt;gap&gt;<br>to widać, że minimum sumy (2.1) będzie zależeć od współczynników &lt;gap&gt; wielomianu uogólnionego. Wtedy zagadnienie najlepszej aproksymacji