wzięcia pod uprawę, grupę wyzwoleńców (proszczenników), sad z ogrodnikiem i służebnego ptasznika z rodziną.<br>Kontrast między skromnym nadaniem ziemskim a hojnym przydziałem dochodu z publicznych danin ludności wydaje się znamienny dla tych czasów i tej części Europy. Książę i możni obdarowywali Kościół na miarę swoich zasobów. Nadawali to, czym sami dysponowali. Na Rusi, w Polsce, w Czechach i na Węgrzech pozycja materialna grup rządzących opierała się w XI -XII w. głównie na danniczej eksploatacji ogółu pospolitych wolnych przez państwo. Również biskupstwa czerpały zatem dochody głównie z tego źródła. Majątki ziemskie wielmożów, a nawet panującego nie wystarczały jeszcze na to, by zapewnić