czynienia z handlowcem.<br>- Ile? - zapytałem.<br>- Dwa chleby.<br>Była to ogromna suma: bochenek chleba fasowano na sześć dni. Znaczyło to dla mnie wyrzeczenie się kolacji i śniadań przez dwa tygodnie.<br>- Przecież daję panu nowy, drogi mundur! - zawołałem.<br>- To niepraktyczne! - odparł i spojrzał na mnie znacząco. - Pan podchorąży dopłaci. I przyniesie wszystkie dystynkcje, bo chcę mieć komplet.<br>- Nie jestem żaden podchorąży, do cholery! - zawołałem. - Dobrze, dam panu ten chleb!<br>Zrzuciłem szybko mój piękny mundur. Niewiele trzeba było czasu, abym go znienawidził: zamiast mnie wprowadzić triumfalnie do społeczności i zapewnić powodzenie w życiu, wtrącił mnie na dno upadku. Tak już widać los bawił się