kraj po odejściu Castro, nie mówiąc już o wyrazistych osobowościach, zdolnych takie koncepcje uosabiać. Znani opozycjoniści - Gustavo Arcos czy Elizardo Sanchez - są już wiekowi, poza tym to raczej intelektualiści niż rasowi politycy, a na pewno nie tak charyzmatyczne osobowości jak Wałęsa, zdolne porwać za sobą masy. W dodatku wielu najaktywniejszych dysydentów to marksiści. Na gruzach systemu zbudowanego przez Castro chcieliby zbudować "prawdziwy" socjalizm.<br><br>&lt;tit&gt;Pod kontrolą&lt;/&gt;<br><br>Opozycję w kraju tworzy kilkadziesiąt kanapowych partyjek, organizacji obrony praw człowieka, związków zawodowych i agencji prasowych. - W USA są trzy agencje, a u nas trzysta - śmieje się gorzko dystyngowany Baguer. Zresztą jego pierwsza na Kubie niezależna