że był półanalfabetą. Tak naprawdę lubił uczyć się tylko wierszy, powtarzał je przed snem, a rano dziwnym sposobem miał w głowie pięknie brzmiące strofy. "<foreign>Wychażu adin ja na dorogu...</>" albo "Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim...", albo "Ktokolwiek będziesz w nowogródzkiej stronie U Płużyn ciemnego boru...", albo "Był sobie dziad i baba, bardzo starzy oboje...", po prostu wszystko, co ktokolwiek zapamiętał, męczył o to matkę, Zosię, Stacha, Ziutę, dopraszał się każdego, kto znał jakiś wiersz, choćby taki, jak "Mister Twister bywszyj minister..." Cieszyły go wiersze i nie mógł się nadziwić, jak można tak niesamowicie igrać słowami. Dawno już nie słyszał