sowieci, a bezpieczniej było im nie ufać.<br><br>Dziadek Józef przychodził co pewien czas, przynosząc córkom coś do jedzenia, próbował opowiadać domowe nowiny, ale szybko milknął, przemykał się wśród pomiętych, pokrwawionych prześcieradeł do wyjścia, w drzwiach zatrzymywał się, żeby jeszcze pomachać ręką, wreszcie znikał przygarbiony, nagle postarzały.<br><br>Zabrano ostatnich rannych. Przyszedł dziadek, wziął córki za ręce, jak wtedy gdy były jeszcze dziewczynkami, i poprowadził do domu. Był ciepły wieczór, wszyscy wylegli do ogródków, zasiedli na ławeczkach, a oni szli ulicą, odpowiadając bez ustanku na powitania. Dom przy Głośnej 9 stał cichy, bezpieczny, wyczekujący. Szli wolno, by przedłużyć tę ostatnią chwilę dzieciństwa.<br><br>Następne