pozostałych w Warszawie dyplomatów radzieckich. Rozkaz był skierowany do wojsk polskich (wszystkich?) i nakazywał, by <q>nie bić się z bolszewikami i traktować ich jako oddziały sprzymierzone</> (R. Umiastowski: Bitwa polska, przygotowania i przebieg początku wojny polsko-niemieckiej w roku 1939. Londyn 1943, s. 402). Trudno jednoznacznie ocenić cele i motywy działania gen. Rómmla. Najłagodniejszy werdykt mógłby dotyczyć zarzutu nadużycia kompetencji i krótkowzroczności decyzyjnej. Znacznie surowszą ocenę dał Jerzy Łojek wskazując na zachowanie <q>sprzeczne z instynktem patriotycznym i polską świadomością narodową</> (J. Łojek: Agresja 17 września 1939 r. Studium aspektów politycznych, Warszawa 1990, s. 86). Wspomniana dyrektywa ogólna Naczelnego Wodza, wydana dopiero