kobiety, nie ma nic wspanialszego niż dziewica przestrzegająca wszystkich zasad absolutnego posłuszeństwa wobec mężczyzny, swego pana. Próbował podniecić wyobraźnię swych rozmówców: dobrze byłoby posiadać całą farmę dziewic, pełną dziewczyn gotowych do spełnienia jedynego celu ich życia, czyli starania się o względy swego Mistrza.<br>Zachowanie Paula Bernardo było rodzajem epigonizmu zjawiska dzieci-kwiatów. Urodził się w roku, gdy w USA i w Kanadzie dożywały końca komuny hippisów, w których mężczyzna, taki jak Charles Manson, władał grupą kobiet, choć w tym przypadku akurat nie dziewic.<br>Paul Bernardo nie chciał jednak typowej komuny, w której obok niego żyliby jacyś inni mężczyźni. Jego przyjaciół zdumiewało to