czegoś nauczył, pamiętał to dobrze. Gdy się przygotowywał do matury, umarła matka. Miał do wyboru: natychmiast jechać na pogrzeb lub jeszcze raz przerobić całą trygonometrię, w której nie był zbyt mocny. Wybrał trygonometrię. Rodzinnego miasteczka nigdy więcej nie odwiedził. Nie interesował go los sióstr i braci. Ich, już pożenionych i dzieciatych, nie obchodził los jego. Poszedł swoją własną, odrębną drogą i jeśli wracał kiedykolwiek do dzieciństwa i wczesnej młodości, to po to tylko, aby ocenić długość drogi, jaka go od tych odległych lat dzieliła. Dzięki jej rozmiarom mógł potwierdzać w sobie i umacniać wiarę we własne możliwości i w przyszłość.<br>Już