co zdziałał człowiek, wytworzył niechętny stosunek do tych wszystkich elementów przyrody, które nie zostały przezeń "zaprogramowane". Dopiero w ostatnich dziesięcioleciach pogląd ten zakwestionowano, co zresztą spotkało się z ogromnymi oporami, i to z wielu stron. O autotelicznej wartości przyrody pierwsi, poza biologami, przekonali się organizatorzy turystyki i rekreacji. W tych dziedzinach stosunkowo wcześnie zaadaptowano koncepcje interakcyjne, traktujące związki człowieka z przyrodą jako swojego rodzaju wymianę wartości. Wcześnie też zwrócono uwagę na społeczne, humanistyczne, konsekwencje szkód wywołanych w przyrodzie. Interakcje turystyki i rekreacji ze środowiskiem przyrodniczym, a ściślej biorąc z jego elementami składowymi, mają bardzo zróżnicowany charakter. Odnosi się to zarówno do