nam pomóc.<br>Nie rozumiała.<br>- Musisz m i pomóc - powtórzył.<br>Kloss wstał.<br>- Panno Klaro - oświadczył: - Jestem oficerem polskiego wywiadu. Będzie pani musiała zagrać rolę mojej kochanki i będzie pani musiała tę rolę zagrać dobrze...&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;13&lt;/&gt;<br>Przestawiali łóżka i wynosili chorych. Robili to szybko i sprawnie, a Klara co chwila wybiegała na dziedziniec i wpatrywała się w ciemność. Gdy krzyknęła: jadą! - byli właściwie już gotowi. Przy stole w dyżurce siedział Kloss, bawiąc się pistoletem, przed nim stał doktor Kowalski, Klara siedziała na małym krzesełku pod oknem. Warkot motorów świdrował im w uszach, potem umilkł nagle. W korytarzu rozległy się ciężkie kroki, na progu