akcja nie była jednak bez skazy. System represji nasilał się, a ja nadal nie wiedziałem, co z moimi bliskimi. I nadal nie wiedziałem, kiedy będę mógł wrócić.<br>Mieszkałem wtedy na ulicy Manuela. Gdy minąwszy jasno oświetlony Kościół Św. Magdaleny wyszedłem na Plac Verdun - spotkałem Magdę.<br>*<br>Obudziłem się z przeświadczeniem, że dzieje się ze mną coś ważnego, coś, co ma decydujące znaczenia dla mojego dalszego życia. Po chwili dopiero uświadomiłem sobie, że jestem u siebie w domu i po prostu budzik wyrwał mnie ze snu, jak zwykle o 6 rano. Że o 7.10 mam pociąg do Warszawy, na który muszę zdążyć