dobór postaci oczywiście zmieniał się zależnie od aktualnej sytuacji politycznej). Obyczaj natychmiastowego wprowadzania na scenę aktualności zachował się i potem. Można przypomnieć, że już wiosną 1831 roku śpiewano w paryskich teatrach kuplety o powstaniu listopadowym, a późną jesienią tegoż roku wystawiono z powodzeniem dwie sztuki, ogrywające motywy jego upadku oraz dzielności i nieszczęść Polaków.<br>Choć więc teatrów bulwarowych nie traktowano nadmiernie serio, to jednak ich istnienie, wielość choćby mało wartych repertuarowych propozycji, powodzenie teatrzyków i wprowadzanych nowości - wszystko to odegrało jakąś rolę przy genezie teatralnych koncepcji romantyków, a współgrało szczególnie z odwiecznym, lecz wciąż od nowa interpretowanym hasłem upominania się o