podzielić na pół łuki horyzontu przylegające do punktów południa i północy. W ten sposób każdy z czterech podstawowych wiatrów zyskał po dwóch kompanów. Ten szczegółowy podział musiał dokonać się dość wcześnie, gdyż znajdujemy go w pełnej postaci w pismach Arystotelesa. Wiadomo też, że taką różą wiatrów posługiwał się na co dzień Timostenes z Rodos, główny pilot floty Ptolemeusza II Filadelfosa, króla Egiptu w latach 283-246 p.n.e.<br>Poza wiatrami głównymi wyodrębniano w różnych krainach wiatry lokalne, których znajomość (czy raczej nieznajomość) mogła w decydujący sposób wpłynąć na losy żeglarzy. Przekonała się o tym załoga okrętu, na którym płynął św