nawrócił się na pragmatyzm Deweya. Wcześnie zerwał z komunistami, których prasa nazywała go wtedy "kontrrewolucyjnym płazem". Chociaż nie był trockistą, po procesach moskiewskich zorganizował wspólnie z Deweyem komitet do zbadania rzekomych zbrodni Trockiego i oczyszczenia jego nazwiska.<br> Poznałem go w moim pierwszym powojennym paryskim okresie. Śledziłem jego działalność w ciągu dziesiątków lat i spotykałem się z nim w Palo Alto, gdzie osiadł po emeryturze z uniwersytetu. Wydawał mi się umysłem suchym i zaciekłym. Z perspektywy widzę, że powinno mu się złożyć hołd za jego zaciekłość. Był fanatykiem rozumu i nienawidził kłamstwa, toteż jego życie było bezustanną walką z wielbicielami i sympatykami