1/10 dochodu. Określenia nona używano w sytuacji, gdy dziesięcina została już wcześniej przyznana innej instytucji kościelnej, przeto z dziesięciu równych części dochodu nowo obdarowanemu klasztorowi przypadała część dziewiąta, królowi zaś i jego dostojnikom pozostawało do podziału 8/10. Ktoś inny, być może biskup, otrzymywał więc już przed 839 r. dziesięcinę z trybutu pobieranego od ludności okręgu Breisgau. Wynika z tego, że uposażanie instytucji kościelnych dziesięcinnym udziałem w dochodach monarchii ze świadczeń trybutarnych było na germańskich obszarach karolińskiego cesarstwa dość rozpowszechnioną praktyką.<br>Wzór ten zastosowano na uzależnianych i wcielanych do cesarstwa terytoriach zachodniosłowiańskich. W 889 r. król Arnulf potwierdził biskupstwu w