Michał mimowolnie spojrzał na lustro wody. Do twarzy bez zmarszczek już się przyzwyczaił, zarost był ciemny, ale na skroniach zaczynały wracać pierwsze pasma siwizny. Anka pochyliła się i podniosła z ziemi kolczasty kasztan.<br>- Weźmiemy na pamiątkę, dobrze?<br>Liście pod nogami szumiały jesienią.<br>*<br>Łazienka była niewielka, ale dobrze urządzona i bardzo dziewczyńska. Z trudem znalazłem miejsce na powieszenie ręcznika. Ogoliłem się, wlazłem pod prysznic i umyłem włosy, mając nadzieję, że wraz z brudem spłynie ze mnie całe zmęczenie tej nocy. Głowa jeszcze trochę bolała, ale dzień za oknem był tak słoneczny, że wszystko wydawało się optymistyczne.<br>- Hej, żyjesz tam?<br>Uświadomiłem sobie, że